‘ഇതാ, നോഹയുടെ കാലം’ – 54
പാ. ബി. മോനച്ചൻ, കായംകുളം
28
ക്ഷേമരാഷ്ട്രം എവിടെ ?
ആദാമ്യലംഘനത്താൽ അധഃപതിക്കപ്പെട്ട, പാപപങ്കിലമായ ഈ ഭൂമിയിൽ സമത്വ സുന്ദരമായ ഒരു ക്ഷേമരാഷ്ട്രം എല്ലാ രാഷ്ട്രീയപാർട്ടിക്കാരുടെയും രാഷ്ട്രീയനേതാക്കന്മാരുടെയും ഭരണാധികാരികളുടെയും രാഷ്ട്രത്തലവന്മാരുടെയും മോഹനവാഗ്ദാനമാണ്. വിശുദ്ധ വേദപുസ്തകത്തിലെ നിമ്രോദ് എന്ന വീരൻ മുതൽ ഇതുവരെയുള്ള എല്ലാ ഭരണാധികാരികളും ആശിച്ചതും അവരുടെ കാലഘട്ടത്തിലെ ജനം മോഹനസ്വപ്നം കണ്ടതുമായ സർവ്വ ഐശ്വര്യങ്ങളും നിറഞ്ഞ ക്ഷേമരാജ്യം ഇന്നും ഒരു സ്വപ്നമായി തന്നെ തുടരുന്നു.
ലോക സാമ്രാജ്യങ്ങൾ മിന്നിമറഞ്ഞു. മനുഷ്യർക്കെല്ലാം തുല്യ നീതിയും ക്ഷേമവും ഉറപ്പ് നൽകുന്ന സുന്ദരരാജ്യവും ക്ഷേമഭരണവും വാഗ്ദാനം ചെയ്തവർ പരാജയം സമ്മതിച്ച് കാലയവനികയിൽ മറഞ്ഞു. ഇത് ഒരിക്കലും നടക്കാത്ത സ്വപ്നം എന്നറിഞ്ഞിട്ടും ജനം ആശയോടെ അതിനായി ഇന്നും കാത്തിരിക്കുന്നു. ഒരു ഭരണാധികാരിയെ മാറ്റി മറ്റൊരു ഭരണാധികാരിയെ അവരോധിക്കുന്നു. മുൻപ് ഭരിച്ചവരെ കുറ്റപ്പെടുത്തിയും പരാജയപ്പെടുത്തിയും ഒരിക്കൽ കയറുന്നവരും “ഞങ്ങൾക്കും ഇതൊക്കെയേ കഴിയൂ” എന്ന് തുടക്കത്തിലേ കൈകൂപ്പി സമ്മതിക്കുന്ന കാഴ്ചയും നാം കാണുന്നു. ലോകാരംഭം മുതൽ ഭൂമിയിൽ സ്വർഗ്ഗം സ്ഥാപിച്ച് നൽകാമെന്ന് പറഞ്ഞ് ജനസമ്മതി വാങ്ങിയവരും അല്ലാതെ ബലാൽക്കാരമായി ഭരണം പിടിച്ചെടുത്തവരും ഒക്കെ ഇത് തങ്ങളെ കൊണ്ട് സാധിക്കില്ലെന്ന് കൈയടിച്ച് സമ്മതിച്ച് രംഗം വിടുന്നുവെങ്കിലും ജനം ഇപ്പോഴും അങ്ങനെ ഒരു രാജ്യവും ഭരണവും സ്വപ്നം കാണുന്നു.
ഇസ്ലാമിക രാജ്യം, ഹിന്ദു രാജ്യം, ബുദ്ധ രാജ്യം, കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് സോഷ്യലിസ്റ്റ് രാജ്യം ഇവയൊക്കെ ഇന്നും മനുഷ്യ സങ്കല്പങ്ങളായി തന്നെ നിൽക്കുന്നു. ലോകത്ത് ഇത് വരെയുള്ള ഭരണ സാരഥ്യം നിർവഹിച്ച ഏകാധിപത്യ ഭരണക്രമങ്ങൾക്കോ, ലോകൈക സാമ്രാട്ടുകൾക്കോ (രാജവാഴ്ച), കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് ഭരണകർത്താക്കൾക്കോ, ഇപ്പോഴും ഭരണത്തിൽ പരാജയപെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ജനാധിപത്യ സർക്കാരുകൾക്കോ, നേതാക്കന്മാർക്കോ മനുഷ്യവർഗ്ഗത്തിന്റെ പ്രശ്നങ്ങൾക്ക് ശാശ്വത പരിഹാരം കണ്ടെത്തുവാൻ കഴിയുന്നില്ല. മുമ്പത്തേതിനേക്കാൾ പ്രശ്നങ്ങൾ കൂടുകയും ജനജീവിതം ദുസ്സഹമാവുകയും ചെയ്യുന്നതല്ലാതെ ജനത്തിന് ആശ്വസിക്കുവാനും സന്തോഷിക്കുവാനും വകയൊന്നും കാണുന്നില്ല. ‘യഹോവ പണിയാതെ ഭവനം പണിയപ്പെടുകയില്ലെന്നും സർവ്വശക്തനായ ദൈവം കാക്കാതെ പട്ടണം കാവൽ ചെയ്യപെടുകയില്ലെന്നും’ മനുഷ്യവർഗ്ഗം എന്ന് തിരിച്ചറിയുമോ അത് വരെ ഈ സ്ഥിതി തുടരുക തന്നെ ചെയ്യും.
ചരിത്രം മാനുഷിക പരിശ്രമങ്ങളുടെ ദയനീയ തകർച്ചയെ അതിശക്തമായി വരച്ചു കാട്ടുന്നു. എല്ലാവരും പരിശ്രമിച്ച് തളർന്നിരിക്കുന്നു. വീണിട്ടും വീഴ്ച സമ്മതിക്കുന്നില്ലെന്ന് മാത്രം. ലോകത്തിൽ എവിടെയുണ്ട് ക്ഷേമരാഷ്ട്രം ? ഭൂമിയിലെ സ്വർഗ്ഗം എന്ന് മനുഷ്യർ കരുതുകയും പ്രചരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന രാജ്യങ്ങളിൽ സ്വസ്ഥതയും സമാധാനവുമുണ്ടോ ? എല്ലാവർക്കും അവിടെ ക്ഷേമം ഉണ്ടോ ? തങ്ങളുടെ പൗരന്മാരുടെയെല്ലാം പ്രശ്നങ്ങൾക്ക് ഉടനടി പരിഹാരം വാഗ്ദാനം ചെയ്ത് ഭരണത്തിൽ കയറിയവർക്ക് ജനത്തിന്റെ ചെറിയ പ്രശ്നങ്ങളെങ്കിലും പരിഹരിക്കുവാൻ കഴിഞ്ഞോ ? ചില വർത്തമാനകാല സംഭവങ്ങൾ മാത്രം പരിശോധിക്കാം.
ആഗോള സാമ്പത്തിക പ്രതിസന്ധിയിൽ ആടിയുലഞ്ഞ അമേരിക്കൻ സാമ്പത്തിക വ്യവസ്ഥിതിയിൽ തൊഴിലില്ലായ്മയും ഭവനരഹിതരും വർദ്ധിച്ച കാഴ്ച നാം കണ്ടു. അപ്പോൾ തന്നെ സ്കൂളുകളിൽ, കോളേജുകളിൽ, ആതുരാലയങ്ങളിൽ, പെട്രോൾ പമ്പുകളിൽ, പള്ളികളിൽ നിരപരാധികളായ കുഞ്ഞുങ്ങൾ, വയോവൃദ്ധർ എന്നിവർക്ക് നേരെ നിഷ്കരുണം വെടിയുതിർത്ത് കുല ചെയ്യുന്ന, മാനസിക വിഭ്രാന്തി ബാധിച്ച, മയക്ക് മരുന്നിന് അടിമകളായ ചെറുപ്പക്കാർ … സകല അധാർമ്മിക പ്രവർത്തികൾക്കും വളക്കൂറുള്ള മണ്ണായി ആ രാജ്യം മാറി. വിവാഹമോചനം, സ്വവർഗ്ഗവിവാഹം, കുത്തഴിഞ്ഞ കുടുംബജീവിതം, ഇവ നിമിത്തം അപ്പൻ ആരെന്ന് അറിയാത്ത മക്കൾ ഏറെയുള്ള നാടായി തീർന്നു. മദ്യപാനം, പുകവലി, വ്യഭിചാരം ഇവയൊന്നും പാപമല്ലെന്ന നിലയിൽ അവിടുത്തെ ക്രിസ്തീയ സഭകൾ പോലും അധഃപതിച്ചു.
